Totaal aantal pageviews

donderdag 5 juni 2014

Vanuit je donder

Wat is dat toch met bloemen en planten? 
Waarom valt de één voor een uitbundig bloeiende plant en de ander voor een groene plant?
De één voor bont en felgekleurd, de ander voor rustig en statig, de één voor een strak structuurboeket, de ander voor een heerlijke "gewone" bos bloemen?
Wat is dat toch? Het is niet alleen een kwestie van smaak denk ik, het is meer...

Zelf ben ik gek op grote, wilde bossen bloemen. Het mooiste boeket dat ik ooit zag bestond uit allemaal verschillende bloemen in allemaal verschillende kleuren, niet één bloem was hetzelfde. 
Ik vond het zo verschrikkelijk mooi, het raakte iets ergens diep in mij....

Vorige maand liep ik met een vriendin over de Floraliën. Soms vonden we allebei dezelfde dingen mooi, maar soms ook niet. Al wandelend bespraken we wat we zagen.  En we ontdekten dat de reden waarom we iets mooi of minder mooi vonden niet alleen te maken had met smaak. 
Dat mijn vriendin een bepaalde plant niet koopt en ook nooit zal kopen komt omdat haar overleden moeder een verdrietige associatie had met die plant, dat is geen kwestie van smaak, dat is associatie, emotie, haar emotie.
Zelf heb ik een soortgelijke associatie met een bepaalde bloem, een bloem die heel mooi is maar die voor mij een herinnering heeft van rouw. Dat is geen kwestie van smaak, dat is associatie, emotie, mijn emotie.

Sinds drie weken staan er in mijn tuin een paar prachtige knalroze bougainvilles te pronken, gekregen van een goede vriendin. Elke keer als ik naar ze kijk word ik er blij van. 
Ik heb me afgevraagd waarom dat zo is en kwam tot de ontdekking dat mijn moeder er vroeger, in mijn kindertijd, altijd zo dol op was omdat ze zo vrolijk waren. Toch heeft ze die plant de laatste jaren niet meer gekocht. Dus bracht ik mijn ouders ook een bougainville, en bij het zien van hun blije reactie begreep ik waarom die plant bij mijzelf iets teweeg bracht. Die zo persoonlijke emotie, bijna niet te pakken maar zo onmiskenbaar aanwezig.

Als je er zo naar kijkt zijn bloemen en planten levensmomenten, vol gevoel, vol emotie.
Hoe kan een kweker of bloemist daar in vredesnaam op inspelen?
Doormijmerend kan ik alleen maar bedenken dat ook die kweker en die bloemist weer handelt en creëert vanuit zijn of haar eigen associaties, met eigen gevoel en eigen emotie.

Het overbrengen van die emotie, dat is de kunst.
Bloemen en planten kunnen dat allang!
Maar wij?

Wanneer jij volgende week de Flower Trials bezoekt, of er zelf staat met jouw product, kijk dan eens met andere ogen naar al dat moois, kijk eens in jezelf en volg je gevoel.
En wanneer jij daarna jouw verhaal vertelt ligt jouw ziel en zaligheid erin.
Vanuit je donder…..

Wedden dat dàt overkomt?