Puzzeltje...

Soms lijkt het wel alsof er allerlei losse puzzelstukjes opeens op hun plaats vallen waarmee de puzzel compleet, of in elk geval bijna compleet is.

Die ervaring had ik vandaag….

Maandag 5 oktober a.s. is het de jaarlijkse Dag van de Leraar, een dag die in 1994 door Unesco is ingesteld om het belang en de waarde van onderwijs te benadrukken. Ieder kind heeft recht op onderwijs.

Onderwijs dat valt of staat met die unieke leraar, docente, meester of juf.

Het beroep van leraar is er de laatste jaren niet gemakkelijker op geworden.

Andere tijden, veranderende gezinssituaties, wetswijzigingen, de vele digitale prikkels en niet te vergeten het passend onderwijs. 

Ga er maar aanstaan…

 

Dus ja, die dag is heel terecht en meer dan de moeite waard om even bewust bij stil te staan. 

Deze week wordt er bij veel bloemisten extra aandacht aan besteed.

Er zijn kaartjes, buttons, kleurplaten, planten en bloemen in een speciale vrolijke hoes te koop met als opdruk “Een 10 voor de Juf (en Meester)”. Scholen en ouderverenigingen zijn aangeschreven en ook de pers besteedt er landelijk aandacht aan. Het is nog niet groot, maar wel groeiende.

 

En het zit ‘m daarbij ook niet in het grote, niet in het dure.

Nee, juist dat zelf gefröbelde kaartje, die zelfgemaakte tekening, dat kleine presentje voor de juf, als blijk van waardering, dat is wat het ‘m doet..

 

En ik heb al de verzuchting gehoord: “Moet dat dan? Daar worden ze toch voor betaald?”.

Ja, dat is zo, daar worden ze inderdaad voor betaald, ze worden betaald om onze kinderen onderwijs te geven, ze taal en rekenen te leren, sociale vaardigheden te leren, maar ook zoveel meer….

 

Wat dacht je van aandacht, zelfvertrouwen, zelfbeeld en gezien worden, er mogen zijn?

Die dingen staan niet in een boekje maar zijn wel van levensbelang. Een juf of meester kan hier een cruciale rol in spelen en die rol wordt vaak zwaar onderschat. En dat mag best eens gezegd worden, en onderstreept worden, gekleurd met een bloemetje of plantje.

 

Zelf heb ik geen kinderen meer op de basisschool, maar inmiddels wel kinderen in het onderwijs, voor de klas. En de verhalen die ik soms hoor zijn indrukwekkend…

Ik hoop dat heel veel leerkrachten maandag een 10 krijgen, een 10 voor de juf, of een 10 voor de meester.

 

Puzzelstukje…

Vanmorgen vroeg, ik kijk even op mijn Facebook. 

In mijn nieuwsoverzicht komt een post van een vroegere mentor van mij langs. Een mentor uit mijn middelbare schooltijd, een mentor die ik nooit zal vergeten om wie hij was en om wat hij deed. Een mentor die ook na 40 (!) jaar nog steeds weet wie ik ben en waar ik zat in de klas. Een leraar die mij zag.

Ik lees het en er glijdt een grote glimlach over mijn gezicht. Heel even ben ik weer terug in die schooltijd, in dat gebouw.

 

Puzzel compleet….

Een gloedvolle bloemist....

Er zijn veel bloemisten die zich op social media laten zien, zichzelf en hun winkel presenteren.

Sommigen maken daarbij gebruik van algemene posts die ze opnieuw delen, en anderen geven een heel eigen gezicht bij hun berichten, een eigen uitstraling.

En ja, dan val je op…

Vandaag gaat het over Thomas Vloedgraven en zijn team.

In verschillende nieuwsberichten kwam het langs de laatste week van augustus, de drie finalisten voor de felbegeerde titel Bloemist van het Jaar. Thomas is één van hen.

Even googelen bracht mij op zijn website en Facebookpagina en voor ik het wist verdwaalde ik tussen allemaal vrolijke foto’s en posts van gladiolen. Toen ik ook nog zag dat hij in Wijhe zit, een half uurtje rijden van mij vandaan, was het besluit snel genomen. Hier wilde ik een kijkje gaan nemen.

En dus zat ik twee weken geleden bij Thomas aan de gezellige terrastafel met een heerlijk kopje koffie erbij.

Ik had al even heerlijk in de winkel kunnen rondneuzen en ontdekte dat het hier niet om kwantiteit ging maar om kwaliteit. En dat geldt voor de bloemen, de planten en de vele accessoires.

En natuurlijk speelt daarin ook je persoonlijke voorkeur mee.

Loop even met mij mee?

De buitenkant van de winkel was uitnodigend, mooie planten bij de entree, in mooie potten.

Eenmaal binnen stond op de balie een enorme zilverkleurige etagère vol met minicyclaampjes, zowel de gewone als de gefranjerde soorten. Als bloeiende cupcakes bij een high tea, vrolijk en leuk gepresenteerd. Dan de bloemen. Heel veel bloemen in uitbundige kleuren, bijzondere boeketten, voor mij echt zoals ik mij een boeket zou wensen. Veel variëteit, veel kleur. En de planten, wat een bijzondere soorten. Geen “gewone” planten maar “anders”. Beter kan ik het niet formuleren.

Ik heb geen planten in trays zien staan, alles stond in potten of bij elkaar in potten. Huiselijk.

Prachtig glaswerk, bijzondere vazen, aparte decoraties.

Samen aan tafel vertelde Thomas hoe hij twee jaar geleden zijn zaak begonnen was. De eerste drie maanden alles alleen, en nu, twee jaar verder, inmiddels met een team van zes. Het plezier straalde van zijn gezicht af. Hij vertelde dat het bij de eerste “ronde” voor de verkiezing vooral ook om de gunfactor ging, het aantal stemmen van klanten. Daarin had hij enorm hoog gescoord en ook het bezoek van de mystery-shopper was hoog gewaardeerd.

De volgende opdracht was het uitdenken van een ludieke zomeractie.

Het team ging ervoor zitten en van het ene idee rolden ze in het andere.

Thomas besloot voor gladiolen te gaan, en dan niet zomaar gladiolen, maar gladiolen van een biologische kweker, in het kader van duurzaamheid. Ook werden er vazen ingekocht van gerecycled glas, 100% eco. En om het ecologische plaatje helemaal compleet te maken kwamen ze op het idee om de hulp in te roepen van Boer Jos, populair van Boer zoekt Vrouw.

De actie ging los en hoe! Via pers en een wedstrijd op Facebook kreeg de actie massale aandacht. Klanten stuurden foto’s op van hun gladiolen thuis en de creativiteit daarbij was grenzeloos.

Deze week maakte Thomas de drie gelukkige winnaars bekend die op bezoek mogen bij Boer Jos en zijn Dycke.

De ludieke actie leidde ertoe dat Thomas Vloedgraven en zijn team nu tot de finalisten behoren, wat een geweldige erkenning is dat. Maar wat ik het mooiste vond was zijn manier van kijken en vertellen. Daar straalde plezier, geestdrift, samenwerking, teamspirit én emotie vanaf.

En volgens mij is dat die niet te evenaren cruciale factor, emotie…

Wanneer je dat goed kunt overbrengen krijg je terug wat Thomas terugkreeg, namelijk waardering en trouw, van een hele grote groep klanten.

Thomas & team, heel veel succes gewenst in de finale straks in November!

Mijn eigen stijl, net even anders...

De zomer is bijna voorbij, het leven verplaatst zich weer van buiten naar binnen.

Ik zit in de kamer, kijk rond en krijg de kriebels…

Dat schilderij hangt er nu wel erg lang, en de kamer kan best een beetje opgefrist worden.

Straks, wanneer de herfst komt, de bladeren verkleuren en de wind om het huis giert, wil ik mijzelf kunnen koesteren in de warmte van mijn huis.

Ik kijk nog eens rond en bedenk dat het tijd wordt voor een paar nieuwe planten.

Maar wat? Ik wil iets anders, iets aparts.

Zelf hou ik veel van groene planten, in alle soorten en maten, maar ook daarin zoek ik het “bijzondere”, en dat is meer een gevoel dan een feitelijkheid. Zo ben ik door een mooie contact op Facebook een beetje verliefd geraakt op Dracaena’s. Als tiener had ik ze op mijn kamer staan, samen met Sanseveria’s en die toen populaire hangplantjes, erwtenplantjes, het Chinees lantaarnplantje.

Wegdwalend in mooie herinneringen begin ik te googelen.

Inspiratie is gelukkig steeds meer te vinden, en online kun je jezelf verliezen in heel veel moois.

Voor ik het weet zit ik op allerlei pagina’s van jeugdsentimenten en beland zowaar bij de macramé planthangers uit de jaren 70, nu ook weer helemaal trendy.

En zo ben ik in één klap terug in het nu. Deze week heb ik zelf een filmpje online gezet van de cyclaam Super Serie Petticoat. Een cyclaam met een heel bijzondere bloemvorm, anders en eigenzinnig. Om de bloem in haar bijzondere pracht tot haar recht te laten komen is hoog plaatsen of ophangen het mooist. Je kijkt haar dan als het ware “onder haar rokje”, met een knipoog naar Marilyn Monroe. Marilyn, een echt stijlicoon uit de jaren 50, zoals ook Brigitte Bardot, Sophia Loren en Marlene Dietrich echte stijliconen waren uit die tijd, bewonderd om wie en wat zij waren.

Zoals nu Angelina Jolie, Kate Middleton en Jennifer Lawrence stijliconen zijn.

In een gloednieuwe reclamespot zien we JLaw met de nieuwste lipstick van Dior.

De boodschap is 'Don't be shy, shine.'

Dat past mooi bij de boodschap van onze Super Serie Petticoat: “Beeing normal is boring”.

Ik pak m’n autosleutels, doe mijn jas aan en kijk nog even in de spiegel.

Mijn spiegelbeeld vraagt om een beetje lippenstift en eventjes mijn haar goed doen.

In een opwelling doe ik het net even anders….

Tevreden en vol verwachting ga ik richting tuincentrum en bloemist.

Wat ik wil zit in mijn hoofd, wat ik voel zit in mijn hart.

En zo kies ik mijn eigen stijl, net even anders…