Twee keer
ben ik dit jaar inmiddels op de Keukenhof geweest, allebei de keren voor mijn
werk.
De eerste keer was voor het bloemistenevent van VBW Noord West.
Aangezien
ketenverbinding een belangrijk kernpunt in onze missie is was het bezoeken van
dit event niet meer dan logisch.
Er hadden
zich zo’n 130-140 bloemisten voor opgegeven en zelf hadden we out-of-the-box
arrangementen laten maken door een bloemist
van VBW Regio Oost.
Met een ter
plekke geregelde kar reden we met de creaties over het park naar het
Julianapaviljoen waar het event zou plaatsvinden. Onderweg oogsten we al veel lof
en bewonderende blikken en dat is natuurlijk ook wat we willen.
En daar zijn
we precies direct bij de kern.
Want wat is
het meer dan jammer dat de creaties van de bloemisten ter plekke niet te
bewonderen zijn door de bezoekers. Wat is het jammer dat het hierdoor een “onderling”
feestje is, een besloten feestje.
Daarnaast
was het zo dat, wellicht vanwege het onverwacht mooie weer, veel bloemisten bij
binnenkomst een kop koffie of iets te eten namen, heel even rondkeken en
vervolgens het park ingingen. En ondertussen waren enkele van hun collega’s
hard aan het werk met het maken van prachtige bloemcreaties.
En ook dat laatste
is een puntje om wellicht van te leren.
Want hoe
jammer is het dat aan het einde van de dag de ruimte gevuld was met veelzijdige
mooie creaties terwijl iedereen al weg was? Een leeg podium…
Daarmee
kregen de artiesten niet het publiek dat zij verdienden en bleef het resultaat
onderbelicht, en daarmee ondergewaardeerd.
Maar
gelukkig hebben we de foto’s
nog….
De tweede
keer dat ik naar de Keukenhof ging was met een aantal collega’s, dames die voor
ons de buitenlandse communities verzorgen. Communities die bedoeld zijn als
interactief podium, natuurlijk voor onze eigen producten maar zeker ook voor al
die pracht en kleur die bloemen en planten ons bieden.
Het was in
alle opzichten een geweldige dag. Natuurlijk zijn we een aantal keren bezig
geweest bij onze eigen productpresentatie
waar het een eye-opener was hoe verschillend bezoekers kunnen reageren op wat
ze zien en beleven. Daarmee wordt maar weer eens duidelijk dat elk land, elke
regio haar eigen voorkeuren heeft, en dat is boeiend om te ervaren.
Dat laatste
was ook goed in het park zelf te merken.
Een voorbeeld?
Ergens stonden een aantal hekwerken met daarin narcissen.
Ik gebruik
expres het woord hekwerken omdat dit een neutrale omschrijving is.
Want mijn
Turkse en Russische collega vonden het niets, het deed hen denken aan
begraafplaatsen. Mijn Franse collega daarentegen stond helemaal te hippen omdat
zij de associatie had met romantische oude Franse ledikantjes.
Hoe
verschillend beleef je hetzelfde product in dezelfde presentatie?
De uitdaging
is om daar iets mee te doen..
En om dan de
noodzakelijke feedback te krijgen moet je een podium hebben, een podium dat
breed en vrij toegankelijk is, niet besloten.
Ergens op
onze tocht door het park belandden we in een ander paviljoen met een Bloemtheater
waar ook demonstraties werden gehouden. Bezoekers en passanten konden even
blijven staan, even kijken en luisteren..
Dát was een
podium in Nederlands grootste attractie, bezocht door mensen uit alle
windstreken.
En al die vakmensen
en kunstenaars uit onze mooie sierteeltsector zouden dit podium moeten opzoeken
om nieuwe inzichten te krijgen en vooral te beleven.
En dan na de
voorstelling naar huis gaan vol nieuwe ideeën en inspiratie.
Keukenhof,
attractie èn podium!