Stijn..stairway to heaven..

Dit wordt een iets ander blog dan gepland, soms lopen dingen anders..

Ik wilde een stuk schrijven over het feit dat niet alleen bloemen en planten een enorm exportproduct zijn van Holland, maar daarbij ook zeer zeker de bloemisten.

Ik heb het voorrecht veel bloemisten te volgen op facebook en kwam daardoor steeds meer onder de indruk van wat wij nationaal en internationaal afgeven als visitekaartje.

Trouwen en rouwen, feest en herdenking, in zoveel landen, op alle continenten.

Graag wilde ik een aantal van die kunstenaars bij naam noemen, met hun bestemmingen en hun talenten, hun passie en kunst.

Maar soms lopen dingen anders en staat ook de bloemenwereld even stil..

Deze week kwam het trieste bericht voorbij van het plotselinge overlijden van bloemkunstenaar Stijn Simaeys in China, en het sloeg in als een bom.

Binnen de kortste keren stroomde de tijdlijn vol met geschokte, verdrietige, respectvolle en vooral warme berichten. Berichten van deelneming en herinnering aan een bijzonder mens met een bijzonder talent.

Deze week werd ook duidelijk hoe “klein” en hecht de wereld van de bloemisten dan is, de verbondenheid knalde er onmiskenbaar vanaf, als een enorm handgebonden boeket omwikkeld door stevig natuurdraad, sterk en puur.

Nee, ik ben geen bloemist maar heb het voorrecht inmiddels wel in hun wereld te kunnen en mogen meekijken. Zo was ik ook bij de Florale Theatershow in Assen vorig jaar, waar verschillende bloemkunstenaars sprookjesachtige presentaties gaven.

Daaronder was ook Stijn Simaeys, en ik hoef niet naar de foto’s op mijn telefoon te kijken om de beelden terug te zien. Indrukwekkende creaties, groot en rond, van een doorschijnende elegantie. Het model met de bloemenparaplu , het nummer van Adele gezongen door een model. Het was een beleving die ik nooit meer vergeet.

En later kon ik ervan genieten dat wanneer ik bepaalde foto’s voorbij zag komen, ik kon zien dat het van zijn hand was, omdat hij zo’n unieke eigen stijl had.

En nee, Stijn was geen Nederlandse bloemist, wel een heerlijke buurjongen.

Uit de vele berichten op zijn tijdlijn blijkt hoezeer hij gezien was, als bloemkunstenaar maar vooral ook als bijzonder persoon.

Het kan niet anders of de stairway to heaven ziet er nu ongelooflijk mooi uit….

 

Shareyourlovewithflowers houdt niet op bij fashionweek..

Het eerste golfje komt in beweging door een telefoontje van bloemiste Sarah Dikker.

Via Royal FloraHolland heeft zij de opdracht gekregen om de catwalk van de fashionshow van Liselore Frowijn aan te kleden. Tijdens de laatste Flower Trials was Sarah enthousiast over onze producten en het verhaal erachter, en nu vroeg ze zich af of wij planten konden en wilden sponsoren.

Natuurlijk wilden we dat! Hoe mooi is het wanneer een beleving als bloemen en planten gecombineerd wordt met de beleving van mooie of bijzondere kleding.

Haute couture, ook in bloemen. De glossy’s en internet staan er vol mee, bloemen en planten voegen iets wezenlijks toe aan vrijwel alles.

Binnen no-time werd gecheckt welk product in het juiste bloeistadium was om te kunnen schitteren. De cyclaam Super Serie Petticoat was helaas al te rijp en kon dus niet worden gebruikt maar gelukkig waren er prachtige Touch Me’s en ook nog een partij mini gefranjerde cyclamen als extraatje. De logistiek verliep vlotjes via FloraHolland en zo gingen we langzaam mee in de opkomende flow van de Amsterdam Fashionweek.

Intussen riep Sarah via facebook collega-bloemisten op om te helpen bij dit project dat in één dag gerealiseerd moest worden. De creatie van een urban jungle op de catwalk.

Als sponsor mochten we de show bijwonen. Zelf verheugde ik mij er enorm op en natuurlijk bekeek ik de nodige previews en artikelen over de ontwerpster. Natuurlijk was ik razend benieuwd wat er door de bloemisten gemaakt zou worden, hoe alles eruit zou zien.

Sierteeltvriendin Leandra de Boef heeft hier deze week al een prachtig artikel over geschreven dat de show, de beleving en de creaties beeldend beschrijft.

Het was inderdaad een modisch bloemenparadijs of een bloemrijk modeparadijs. Het is maar net vanuit welke invalshoek je het bekijkt, een beleving was het hoe dan ook.

Ontzettend apart en bijzonder om “jouw” product zo totaal anders verwerkt te zien, zo voor ons als veredelaar helemaal out of the box, ook dat is innovatief en heel verfrissend!

Na afloop van de show bleven we natuurlijk nog even napraten en namen we een kijkje backstage bij de bloemisten die alles nog moesten opruimen. Opruimen ja, want de hele ruimte moest weer vrij zijn.

Diezelfde bloemisten die de hele dag met ziel en zaligheid aan al die creaties hadden gewerkt moesten dat moois nu weer gaan afbreken, ik kon de pijn bijna voelen…

Twee van de zes bomen zouden nog blijven staan, de rest moest weg.

Veel ging de bak in, dat kon ook niet verder worden hergebruikt maar toch…zo jammer!

Gelukkig hebben we de foto’s nog die massaal gedeeld worden.

En het sprookje is nog niet uit. Zojuist hoorde ik dat Sarah onderweg is naar Amsterdam om de bakken met planten en bloemen die nog wel mooi en in goede staat zijn op te halen en vervolgens weg te brengen naar een zorginstelling.  Niet alleen omdat ze het zonde vindt om al die planten en bloemen zomaar weg te gooien maar ook omdat ze zich betrokken voelt bij de ouderenzorg. De bewoners mogen straks zelf een plant uitzoeken die zij zelf mooi vinden en dat kleine gebaar is haar manier om daar een steentje aan bij te dragen.

#shareyourlovewithflowers gaat verder dan #fashionweek, gelukkig maar!

Een fijne schoolvakantie!

Mijn werkdag begint ’s morgens met het doornemen van de mail, de nieuwsbrieven, al doorklikkend, en daarna de berichten op Social Media.

Vanmorgen kwam er een post voorbij van de Facebookpagina van Een10voordeJuf.

“Maar liefst 150 lieve, mooie, ontroerende inzendingen” zo luidde de tekst, en ik scrolde even door. Zo kwam ik op de website waarop een aantal uitspraken stonden vermeld van ouders en kinderen, over hun favoriete juf of meester.

Mijn kinderen zijn inmiddels 21, bijna 19 en 17 jaar. De basisschool is al lang geleden en ook het Middelbare onderwijs is inmiddels verleden tijd.

Maar nog steeds staan die leerkrachten in mijn hart gegrift die het verschil maakten.

Het verschil voor mijzelf als kind en als jongere, het verschil voor mijn kinderen op de basisschool en later.

Leerkrachten bij wie je je als kind veilig en gezien voelde, die je vertrouwde.

Uit mijn eigen kindertijd overheerst jammer genoeg het bijna traumatische beeld van een schreeuwende juffrouw die mij van achter in de klas naar voren haalde omdat ik “te stom was om op het schoolbord te lezen”, ik kan het nog voelen,… Een week later bleek dat mijn ogen al lang een bril nodig hadden, en een sterke ook… Die leerkracht maakte ook een verschil, maar dan van de vernietigende soort..

Gelukkig waren er later wel hele fijne leerkrachten waarvan er een klein aantal natuurlijk met kop en schouders bovenuit staken. Die zelfs nu nog wanneer ik hun namen terughaal een warme glimlach op mijn gezicht brengen… Namen en gezichten, beelden en herinneringen.

Mooi is dat wanneer je nog steeds die warmte, het vertrouwen de veiligheid kunt voelen, en daarmee de lol en het plezier.

Als kind weet je donders goed welke juf of meester “goed” is voor jou..

Als ouder voel je ook vaak feilloos aan welke leerkracht goed is voor jouw kind.

Een 10 voor de Juf of Meester verdient het om verspreid te worden, voor al die bevlogen leerkrachten en nog veel meer voor al die kinderen voor wie hun juf of meester het verschil maakte, maakt en nog zal maken….

Een fijne schoolvakantie!