Een paar weken geleden...
Ik ben net verhuisd en bezig om mijn huisje echt mijn huisje te maken.
Constant op zoek naar leuke accessoires, hebbedingetjes en natuurlijk planten.
In mijn la ligt nog een cadeaubon van veertig euro voor een tuincentrum, gekregen voor mijn verjaardag. Met de bon in mijn tas en een hoofd vol ideeën ga ik op weg.
Een paar hangplantjes wil ik in elk geval, in leuke potjes of misschien ook in zo'n macramé plantenhanger.
In elk geval wil ik een chinees lantaarntje, een plantje dat ik ook heel lang geleden in mijn toen tienerkamer had.
Verwachtingsvol stap ik het tuincentrum in, niet met mijn werkachtergrond maar als consument.
Braaf volg ik de looproute en zie dingen die ik leuk vind.
Dan beland ik bij de potten en de hangplanten.
Ik ontdek twee schattige wandpotjes in de kleur die past bij mijn interieur.
Nu de plantjes nog...
De hangplanten die in dezelfde hoek hangen hebben allemaal potmaat 10-12 of veel groter.
Mijn potjes zijn ovaal, er past hooguit een 8 cm plantje in.
Ik zoek en zoek maar kan niets vinden dus roep ik de hulp in van een medewerker.
Schouderophalend zegt hij dat ik dan langs de tafels moet kijken, daar hangen hier en daar ook hangplanten.
Ik vraag hem of ze ook een chinees lantaarntje hebben en hij mompelt dat die ook ergens moeten hangen.
Zelf op zoek dan maar..
De hangplanten die ik vind zijn ook allemaal van een grote potmaat dus ik zoek dezelfde medewerker weer op en vraag of ze geen kleinere potmaat verkopen, de potjes zijn toch echt 8 cm.
"Tsja, die hebben we niet, dan kunt u misschien de mini's nemen", is zijn antwoord terwijl hij doorgaat met waar hij mee bezig is, wat dat dan ook is... onverschilligheid ten top.
De mini's had ik al wel gezien, had zelfs al drie kleine cactusjes gekocht maar de hangplantjes stonden daar niet bij.
Twijfelend bedenk ik mij dat ik dan misschien beter de potjes terug zou kunnen zetten maar ik vind ze gewoon te leuk, dus koop ik de potjes zonder plantjes en loop met een kleine kater het tuincentrum uit.
Eenmaal thuis baal ik van de potjes zonder plantjes dus ik wandel naar mijn "huisbloemist".
Ik vertel hen van de potjes en nee, ook zij hebben geen 8 cm hangplantjes.
Wat ik dan wil?
Ik vertel dat ik sowieso een chinees lantaarntje wil en een andere leuke.
Van cyclamen, primula en ranonkel weet ik veel maar vraag me niet naar andere gewassen want dat weet ik meestentijds niet..
De bloemist pakt zijn mobiel en samen scrollen we door hangplantjes.
Ik zeg wat ik leuk vind en hij belooft dat hij zal kijken bij de groothandel waar hij het weekend weer naartoe gaat.
Twee dagen daarna krijg ik mijn gewenste hangplantjes in de juiste potmaat en ben helemaal blij!
Afgelopen weekend....
In mijn voortuin staan nog twee fruitboompjes die van de vorige bewoners zijn en die ze zouden ophalen. Dit weekend gaat dat gebeuren en dus heb ik opeens twee kale plekken in mijn tuintje.
Ik had me voorgenomen zelf ook weer twee fruitboompjes te kopen en had al gezocht op internet.
De boompjes waren er nog niet uit of ik zat al in de auto op weg naar het tuincentrum.
Niet dat tuincentrum van de vorige keer, behorend tot een grote keten, maar het tuincentrum net even verderop, Tuinland, onderdeel van een veel kleinere keten.
Ik parkeer mijn autootje, haal een kar en ga naar binnen en direct naar buiten waar ik de fruitboompjes verwacht. Inderdaad staat er van alles.
Mijn oog valt op een prachtig boompje met diep donkerrode bloesem. Er hangt een enorm etiket aan waarop een verleidelijke rode appel staat afgebeeld, rood van schil maar ook rood van vruchtvlees, het ziet er echt zo lekker uit!
Maar het boompje is best hoog dus ik besluit dat ik toch wel advies nodig heb.
Ik loop naar binnen en schiet een medewerkster aan, vraag of er iemand is die verstand heeft van fruitbomen. Ze roept onmiddellijk een collega op en zegt dat die naar mij zal toekomen en of ik bij de fruitbomen buiten wil wachten.
Na een paar minuten komt er een vriendelijke man aan die zich verontschuldigt dat ik even heb moeten wachten, hij was onderweg steeds aangeschoten door klanten.
Ik leg uit wat ik zoek en wat ik wil, wijs op de verleidelijke boom.
Hij vertelt dat de boom wel een snelle groeier is, zo'n 1 tot 1,5 meter per jaar en dat het snoeien wel precies dient te gebeuren want anders is er geen fruit.
Oeps, daar had ik nog niet aan gedacht..
Of ik hem dan niet gewoon klein kan houden vraag ik.
Jawel, dat kan wel, maar dat gaat wel ten koste van de vorm en de vruchten, en, zo zegt hij, het zijn hele kleine appeltjes..
Kleine appeltjes? vraag ik, op het etiket staan ze heel groot afgebeeld!
Het zijn volgens hem echt kleine appeltjes...
Dat, plus de precieze snoei en de snelle groei maakt me duidelijk dat dit voor mij geen goede keuze is.
De man oppert nog mini-fruitboompjes maar ook daar is de snoei belangrijk en de maat voor mij te klein.
Een leilinde dan, vraag ik?
De man schiet nog net niet in een deuk en antwoordt dat dat voor mij wellicht ook niet de meest geschikte keuze is gezien de noodzakelijke leid- en snoeitechniek.
Hij heeft naar me geluisterd en me goed ingeschat....
De man oppert dat een (ik heb het etiket bewaard anders was ik het al vergeten) Photinia misschien iets voor mij is en wijst ondertussen naar een rijtje planten op stam.
Hm..niet direct wat ik in gedachten heb maar ik loop met hem mee..
Hij wijst op de bolvorm en de stamhoogte, vertelt mij dat deze oersterk is, ik hem kan snoeien wanneer en hoe ik maar wil, dat deze ook in de winter het blad houdt en het weetje "hoe kouder, hoe roder het blad"...
En daar val ik voor...
Ik bedank hem voor zijn advies en zeg dat ik nog even wil rondkijken.
Toch nog weer even gekeken bij de mini fruitboompjes maar die waren te klein en dat snoeien, nee dat zou 'm voor mij echt niet gaan worden.
Terug naar buiten, naar de Photinia's.
De hele rij bekeken en er twee mooie uitgekozen.
Flinke jongens, zware jongens ook, zelf op mijn winkelkar getild, en toen voorzichtig manoevrerend naar binnen.
Ik ben nog niet binnen of er schiet een medewerkster op mij af, of zij misschien de planten alvast naar de kassa zal brengen zodat ik nog even rustig verder kan winkelen, en daar in de hoek staan nog wel lege karren, dan hoef ik niet meer naar buiten...
Dankbaar geef ik mijn kar aan haar en haal een lege kar waarmee ik de looproute volg.
Natuurlijk ben ik benieuwd of ze hier dan wel kleine hangplantjes hebben.
En ja, dat hebben ze. Weliswaar in 8 cm alleen het Chinese lantaarntje, maar ze hebben het.
En op mijn vraag of ze nog meer 8 cm hangplantjes hebben antwoordt een vriendelijke medewerkster dat ze die wel gehad hadden maar nu helaas even niet meer, en of ze mij verder nog ergens mee kan helpen?
Ik bedank haar en loop naar de kassa waar mijn kar al klaarstaat.
Samen met dat wat ik nog extra gekocht had reken ik af, net voordat ik nog even geholpen word met een zak extra potgrond.
En natuurlijk loopt er iemand met mij mee om alles in te laden in mijn kleine autootje, voorzichtig en met zorg.
Mijn kar wordt weer mee teruggenomen en het "nog een fijne dag mevrouw" klinkt niet plastic maar gemeend..
Blij rij ik naar huis en plant mijn boompjes..
Zo kan het dus ook!
Daarom juist dát tuincentrum.....,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten