Dichter bij je doelgroep kun je niet komen....

Deze week mocht ik twee dagen op de Margriet Winterfair staan. Op het Buitenplein, een plein vol groeninspiratie met enthousiaste deelnemers. Romeo Sommers van Green Your Day maakte de mooiste creaties op een toegankelijke en maakbare manier visueel, en ik heb genoten van de eigen stijl van Sarah Dikkers, net uitverkozen tot Hollands Beste Bloemstylist. 

Maar het mooist van alles blijft toch het contact met al die bezoeksters, die elk vanuit hun unieke persoonlijkheid en beleving commentaar geven op alles wat ze zien.

Bezoeksters ja, want het overgrote deel is vrouw.

En dat maakt het nog waardevoller, want bloemen en planten worden ook voor het grootste deel gekocht door vrouwen. 

Dichterbij je doelgroep kun je niet komen.

Ik stond bij een grote tuintafel vol met cyclamen, enkele "traditionele" en daarnaast ook de nieuwste vormen, de gefranjerde Merengue en de frivole Petticoat.

Vooral de laatste ontlokte veel reacties.

Vaak in eerste instantie reacties als "nou, die mag ook wel eens water hebben!".

Wanneer ik dan uitlegde dat het een heel nieuwe bloemvorm was, hoe haar rokje uitwaaierde, haar omhoog hield zodat ze het bijna doorschijnend getekende bloemetje konden zien, kwam er een "oh ja, nu zie ik het". En vervolgens natuurlijk hun mening over wel mooi, prachtig zelfs, of niet zo mooi. Over smaak valt niet te twisten.

Natuurlijk ook de steeds terugkerende verzuchting dat het voor velen een moeilijk te verzorgen plant is.

Gelukkig had ik mooie verzorgingstips en kon ik ook met de cyclaam in mijn hand laten zien wat wel en niet bijdraagt aan een langere houdbaarheid door de juiste verzorging en door de juiste plek te kiezen.

Uitleggen wat de beste manier van water geven is, en dat onderdompelen in de gootsteen niet echt lekker is voor het knolletje..

Gemonteerd op de ruime tuintafel stond ook een groot scherm met daarop verschillende inspiratiefilmpjes van Green Your Day. Die filmpjes werden veel en graag bekeken en wat is het dan leuk om samen te kletsen over hoe je met betrekkelijk weinig moeite iets bijzonders kunt maken van "zomaar een plant". 

Juist de eenvoud en het toepassen van kleine details werden gretig opgepikt en al pratend kwamen de ideeën  los. "Oh, zo'n dienblad stond nog wel ergens op zolder, en die lichtjes had ze ook nog wel, ja daar ga ik iets mee doen". Zelf vertelde ik dat ik al meerdere keren met zo'n filmpje als voorbeeld een leuke creatie gemaakt had voor vriendinnen en dat dan meenam als presentje bij een etentje of verjaardag in plaats van een bos bloemen. Tsja, je zit in de planten of niet! 

Geanimeerde gesprekken werden dat vaak.

Na zo'n gesprek gingen de dames dan weer verder de beurs op of richting uitgang later op de dag.

Altijd met een "bedankt voor de informatie", altijd met een blije glimlach.

Want het is leuk wanneer ook jouw verhaal wordt gehoord, wanneer je ook zelf kunt vertellen wat jouw ervaringen zijn aan iemand die ook even de tijd neemt om ernaar te luisteren.

Twee dames uit Hengelo en Oldenzaal stalen mijn hart.

Aan het einde van de eerste middag kwamen ze langs en zochten op de tafel.

Ik hoorde één van hen zeggen dat die ene er niet meer stond. Ik wist direct wat ze bedoelde want ik had zojuist de laatste Merengue verkocht. Pas de volgende dag zou er weer nieuwe aanvoer komen.

Ze was zo teleurgesteld! Haar vriendin opperde dat ze dan toch die andere kon kopen, de Petticoat, die was toch ook mooi. Ik ben nog gaan zoeken of er niet ergens op het plein een verstopt traytje Merengue stond maar helaas, dus ook haar laatste hoop vervloog.

Na enig onderling overleg over wel of niet pakte ze haar portemonnaie, ze wilde dan toch de Petticoat.

En omdat ik het zo vervelend voor haar vond dat de plant die ze eigenlijk wilde al weg was zei ik in een opwelling: "Doet u die portemonnaie maar weg mevrouw, ik vind het zo jammer voor u, deze krijgt u van mij".  

En toen gebeurde het....

Vol ongeloof keek ze me aan en vloog me vervolgens om mijn nek, zo blij was ze..

En niet beleefd blij maar oprecht blij, met hart en ziel. Drie dikke kussen kreeg ik en daarna van haar vriendin ook nog eens drie kussen. Ik werd er helemaal warm van en heb ze met gloeiende wangen en een brok in mijn keel nagekeken. Allebei met een cyclaam in een mooi tasje, verzorgingstips erbij, actieprijs op de Winterfair € 1,99...

Zij liepen weg alsof ze de hoofdprijs hadden gewonnen, en ik voelde mij ook alsof ik de hoofdprijs had gewonnen...

Dichter bij je doelgroep kun je niet komen.....

Een concept, waar gáát het over..?

Soms wordt je ineens verrast door een concept. Een concept waarvan je op het eerste gezicht denkt: "leuk". En dan wordt je het verhaal erachter verteld, en je luistert en je wordt geraakt.

Dat gebeurde mij vandaag op de Trade Fair in Aalsmeer.

Het is altijd weer bijzonder om bij de verschillende kwekers langs te gaan op een beurs.

Kijken naar de verschillende stands, de manier van presenteren, de vaak zo verschillende ideeen, maar altijd met een gedeelde passie, de passie voor hun product.

Zo nam ik ook een kijkje bij de stand van Griffioen Mijdrecht, ėėn van onze gekoesterde kwekers.

Hij probeert elk jaar weer vernieuwend te zijn met zijn concept en verbindt daar ook een diepere boodschap aan.

Dit keer presenteerde hij mini cyclamen verpakt in een lieflijk tasje met als opschrift "make love, not war!". De stand had een decoratie van hartjes en van het blad van de cyclaam in haar karakteristieke hartvorm, alles als symbool van de liefde.

Het zag er vrolijk en schattig uit..

Hennie Griffioen vertelde maar al te graag het verhaal achter het concept, en ik werd er stil van, stil en geraakt.. Kippenvel op mijn armen.

Hij vertelde dat ze begin van dit jaar aan het brainstormen waren over een nieuw concept.

Ze kwamen er niet direct uit en het bleef wat doorsudderen.

Het werd juli en de verschrikkelijke ramp met de MH17 beheerste het wereldnieuws en dompelde ook Nederland onder in rouw.

Zoveel verdriet, zo'n enorme niet te bevatten ramp, veroorzaakt door oorlog, strijd en geweld.

Niet lang daarna het drama in Irak met de enorme groep Yezidi's, gevangen op een berg, in de steek gelaten terwijl de wereld toekeek....

Veel mensen konden er met hun verstand niet bij, zoveel ellende, bijna niet te bevatten...

Zo ook bij Griffioen. Verbijsterd vroegen ze zich af waar ze in vredesnaam mee bezig waren.

Hoe kon je een concept bedenken terwijl de wereld in brand staat? Waar gáát het over?

Van het ėėn kwam het ander, en zo besloot men met dit concept een statement te willen maken, een statement voor liefde in plaats van oorlog.

"Make love, not war!"

De vorm was er, de bezieling was er, de stand en de tasjes stralen dat uit.

Maar het verhaal erachter is nog veel belangrijker, een verhaal dat verteld moet worden zodat het wordt doorverteld en daarmee een positieve beweging wordt.

Hennie Griffioen zou willen dat er een maatschappelijk betrokken keten was die dit wil promoten, wil verkopen maar dan met een deel van de opbrengst naar een organisatie die zich inzet voor slachtoffers van oorlogsgeweld, zoals bijvoorbeeld Warchild.

Maar hoe pak je zoiets aan? Waar vind je een partij die zich hiervoor met hart en ziel wil inzetten?

Er zijn gelukkig steeds meer bedrijven en organisaties die hun maatschappelijke betrokkenheid tonen en daar ook hun verantwoordelijkheid in nemen.

En hoe klein ook.., elke druppel telt, want miljoenen druppels halen uiteindelijk ook de brand uit die gloeiende plaat.

Wie weet is er iemand die dit leest die weer iemand kent die hier iets mee wil en kan...

En zo niet, deel dan toch dit verhaal, vertel het door want het is de moeite waard om te horen..

Make love, not war!

Een concept, en het gáát ergens over..