Toeval bestaat niet.
Ik had vol vuur een blog geschreven over een recent bezoek aan een tuincentrum midden in het land.
Niet echt een handig moment, de eerste week van januari, net na de drukte rondom de Kerstdagen en de tradionele uitverkoop daarna. Het was er een rommeltje.
Tegelijkertijd stuitte ik op het blog van Heren in het Groen, via Twitter.
Ik wist op dat moment nog niet dat hetzelfde blog ook op Flora News gepubliceerd was en verwees in mijn eigen -nogal felle- stuk naar dit specifieke blog. Maar ik was nog niet tevreden over mijn schrijfsel, er ontbrak iets, er miste iets...
Vervolgens las ik de bijdrage van Bernadette en viel alles in de juiste vorm.
"Zullen we nog even naar het tuincentrum gaan?"
Het zou me niet verbazen wanneer deze vraag in veel gezinnen "trending topic" is rondom de Feestdagen. Een sfeervol moment om voor de kerst inspiratie op te doen en daarna om nog even wat koopjes mee te pakken. Al weken voor de Kerst zijn de meeste tuincentra omgetoverd tot ware lichtjesparadijzen, met sfeervolle muziek en mooie decoraties. Natuurlijk moet al die decoratie weer worden afgebroken en opgeruimd, en natuurlijk kan dat niet in een paar dagen, maar toch....
In die eerste week van januari had ik afgesproken met een collega ergens midden in het land. Het trefpunt was het bewuste tuincentrum.
Al babbelend stapten we naar binnen.
Ik was benieuwd hoe ze de slogan "kerstboom eruit, kamerplant erin" hadden ingevuld, dat was tenslotte vanaf 29 december al veelvuldig op tv voorbijgekomen.
Direct bij binnenkomst stonden diverse tafels met bloeiende kamerplanten waarbij je alleen maar kon bedenken dat dit waarschijnlijk weggegooid zou gaan worden.
Nee dus, het was nog steeds bestemd voor de verkoop..
Op het grote bord ernaast stonden verzorgingstips. "Vooral niet te nat", stond erop.
Even voelen bevestigde mijn vermoeden. De planten waren kletsnat, eigenlijk gewoon verzopen...
Twee meter verder een mooie inspiratietafel met een tv scherm erbij, bedoeld om te inspireren.
Maar wanneer dan de planten op die tafel slap en flets zijn, dan verdwijnt elke lust tot kopen.
De kerstboom was eruit, maar vermoedelijk nog geen nieuwe kamerplant erin, niet nu in elk geval, niet hier, niet voor mij.
En ik besef dat dit een momentopname was en niet hoeft te gelden voor een week erna, niet hoeft te gelden voor alle tuincentra. Ik wil alles behalve generaliseren, liep daar met de ogen van een consument.
En nee, ik heb geen idee hoe moeilijk het is om alles tiptop in orde te houden, ik weet niet hoe het er achter de schermen aan toe gaat, weet niet hoeveel werkuren en zorgen er allemaal inzitten.
Ik weet alleen dat dit niet bijdroeg aan mijn kooplust. Ik was een toevallige bezoeker, niet die vaste klant die graag komt omdat ze er inspiratie, kennis en kwaliteit vindt. Natuurlijk mag er wel eens een plantje wat minder bij staan, maar toch niet een tafel vol planten die rijp zijn voor de container.
En met dat beeld in mijn hoofd ging ik wèl weg....
Een paar dagen later -toeval bestaat niet- stuitte ik dus op de bewuste column van Heren in het groen. Het ging over de authenticiteit van tuincentra, en over het feit dat het hebben van die eigen "tic" het verschil maakte, volgens hen, samen met passie.
En daarna het blog van Bernadette met haar pleidooi voor een consumentendag op een handelsbeurs, en vooral een aantal reacties daaronder, waarvan één was: "daar hebben de kwekers helemaal geen tijd voor...."
En juist dàt betwijfel ik ten zeerste. Een kweker straalt altijd trots uit, trots op zijn eigen met zorg en passie opgekweekte product. Ik denk dat menig kweker de tranen in de ogen springen als ze het mogelijk terugzien op een tuintafel zoals ik die hier beschreef.
Ik denk dat menig kweker het alleen maar zou toejuichen wanneer de uiteindelijke consument dàt product zou kunnen zien dat hij met zoveel zorg en aandacht tot volle wasdom heeft gebracht.
Waarom?
Omdat zijn passie dan overspringt op de consument, de consument erop gaat letten, ernaar gaat vragen.
En dat is toch precies waar het om gaat?
Toeval bestaat niet....
.....en even voor de goed orde: ik schrijf hier over de kweker in de hij-vorm, maar bedoel natuurlijk alle kwekers, want wat zijn er veel prachtige tuinbouwvrouwen!.....
