Vrouwendag, voor alle vrouwen

Volgende week dinsdag 8 maart is het Internationale Vrouwendag.

Een dag die vanaf 1910 internationaal gevierd wordt met als oorspronkelijk doel om gemeenschappelijke strijdpunten van de vrouwenbeweging naar voren te brengen.

Gezamenlijk hebben vrouwen al veel bereikt maar ook in de huidige tijd blijven er zaken waarvoor gevochten moet worden zoals economische zelfstandigheid en (seksuele) vrijheid.

Vrouwen die opkomen voor onderdrukte vrouwen, voor vrouwen die gediscrimineerd worden, sisterhood is een mooie verwoording daarvan..

Sisterhood….

Het kan ver weg zijn maar ook zo dichtbij..

Het kan groot zijn maar ook zo heel klein..

De waarde zit ‘m in het gebaar.

Vorige week al zag ik ook in onze sector artikelen voorbijkomen over Internationale Vrouwendag. Ook een oproep van Fleura Metz om op deze dag een speciale vrouw in het zonnetje te zetten.

Op het moment dat die oproep voorbijkwam had ik net een aantal dagen van intensieve zorg voor mijn mama achter de rug.

Mijn mama die in al haar fragiele kwetsbaarheid een enorme oerkracht had laten zien, indrukwekkend en om nooit te vergeten…

En ik dacht: “als er iemand een bloem verdient die dag, dan is het mijn mama wel”.

Mijn moeder was geen voorvechtster van vrouwenrechten, integendeel.

Maar zij was wel de altijd aanwezige veilige haven voor haar gezin, in alle situaties.

Haar kracht neem ik mee, voor altijd…

En ik denk aan mijn vriendinnen, die elk hun eigen innerlijke kracht hebben waarmee zij zaken in gang zetten, of juist stoppen. En ik koester de verbondenheid, de gedeelde kracht.

En ik denk aan die vele, vele tuinbouwvrouwen die keihard meedraaien in het bedrijf en daarnaast ook nog de zorg nemen voor hun gezin en familie, soms gezien maar vaker ongezien. Als ik de verhalen hoor of lees kan ik alleen maar diep respect hebben.

De kracht van vrouwen is enorm.

Ook in de hemel schreiende beelden van vluchtelingenstromen overal is die kracht onmiskenbaar. Moeders die met hun kinderen een mensonterende tocht ondernemen op zoek naar veiligheid, naar een toekomst. Hoe sterk moet je zijn om dit te kunnen?

Mijn eerste titel voor dit stuk was: “Voor alle sterke vrouwen”, en daarna “voor alle bijzondere vrouwen”, maar al schrijvend besef en voel ik dat elke vrouw sterk is, dat elke vrouw bijzonder is, en dat elke vrouw het verdient om gezien en gerespecteerd te worden, waar ter wereld dan ook.

Ik begin klein maar wel aan de basis van mijn bestaan.

Dinsdag 8 maart breng ik mijn mama bloemen, en dat worden Ranonkels en Anemonen, omdat ik die zo verschrikkelijk mooi en bijzonder vind...

(boeket door @JeroenKip)