challenges in de wind...

Ik kan er niet meer omheen.

Vandaag werd ik getagd in een bericht om mee te doen met een #challenge die ik al heel vaak voorbij had zien komen bij anderen. En ik voel me eigenlijk verplicht om mee te doen, vanwege mijn werk en ook naar de persoon toe die mij getagd heeft.

Maar iets maakt mij dwars.

Het heeft een beetje hetzelfde effect als de prachtige en ontroerende boodschappen die je soms via What’s App ontvangt. Je bent mooi, je bent een engel, je bent sterk en of je die boodschap gelijk maar even wilt delen naar 25 vriendinnen. Er zal je iets goeds overkomen mits je binnen een half uur reageert. Of zoiets…. Er staat nog net niet bij dat wanneer je niet onmiddellijk gaat delen je iets ergs overkomt. Vergelijkbaar met de kettingbrieven van (heel) vroeger…

Challenges zijn prachtig voor wie ze aangaat, aangaat vanuit welke innerlijke overtuiging dan ook, of dat nu gaat over de #lekkerinjevelchallenge, de #ultimatelaughchallenge, de #goudencupchallenge, de 4dgnplantchallenge, de 4dgnbloemchallenge of die van vandaag, de #bluemondaychallenge.

Ja heus, die laatste hebben ze bijgewerkt van vorig jaar, je moet alleen even je mailadres invullen, de nieuwsbrief krijg je er dan daarna gratis bij….

Ik wil graag uitgedaagd worden, gestimuleerd worden om dingen te doen of wellicht te veranderen.

Maar het moet geen “challenge om de challenge” worden.

Je gaat een uitdaging aan die je jezelf oplegt, al dan niet gestimuleerd door personen in je omgeving.

Een uitdaging heeft iets positiefs, zo zegt mijn gevoel dat wordt bevestigd door de definitie in het woordenboek: 1- Een taak die moeilijk te verwezenlijken valt. 2- Een daad gericht op het ontlokken van een specifieke reactie. 

Even googelen op “challenge” geeft een subtiel andere omschrijving: 

uitdaging (ww.): bestrijden (ww) ; betwisten (ww) ; aanvechten (ww) ; bestrijding (ww) ; uitdagen (ww) .

Op één of andere manier komt het bij mij agressiever binnen dan bij ‘uitdaging”.

Zou het daardoor komen dat ik er ietwat agressief van wordt? Van die verschillende “hetmoetpersechallenges”?

Let wel, dit is mijn persoonlijke beleving en ik verwoord mijn eigen gevoelens hierbij.

Dus ga ik niet meedoen met welke challenge dan ook waarvoor ik –ongetwijfeld met de beste bedoelingen- door vrienden en bekenden wordt “genomineerd”.

Het leven met alles wat daarbij hoort is voor mij de ultieme uitdaging, elke dag opnieuw, in al haar facetten.

Die uitdaging grijp ik elke dag met beide handen aan en adem het in met diepe teugen.

Mijn dwarse gevoel is weg, vanaf nu laat ik alle challenges met een glimlach voorbijkomen.

Challenges in de wind…..